avatar

Alfar: беларускі viking death
Апублікавана у Інтэрв'ю

AlfarУ Беларусі нарадзіўся viking death metal. Імя яму ALFAR.
Гэта one-man project Зьміцера Пінчука, вядомага ўдзелам у калектывах Wartha, Essence of Creation, The Disbeliever.
І сёньня адбываецца інтэрнэт-рэліз дэбютнага паўнафарматнага альбому Alfar — «Across The Northern Storms».

Мы крыху пагутарылі адносна праекту, ягонага месца ў беларускім метале і далейшых планаў. Вашай увазе тэкст размовы.

Пад уплывам чаго рыхтаваўся матэрыял дадзенага альбому?

Натхняла творчасьць такіх калектываў як Amon Amarth, Moonsorrow, Bathory, Wintersun. Хацелася стварыць максімальна моцны, атмасферны, а галоўнае эпічны альбом. На пачатковым этапе матэрыял складаўся даволі просты, бяз клавішаў, з моцным ухілам на melodic death. Гэткая копія Amon Amarth. Але потым захацелася дадаць болей атмасферы эпічнасьці, велічнасьці, так бы мовіць. Таму пры напісаньні новага матэрыялу, які ўласна гучыць на альбоме, акцэнт быў ссунуты на клавішныя аранжыроўкі.

Тэмы лірыкі не спыняюцца на скандынаўскай міфалогіі, сагах пра вікінгаў, бітвах ды войнах. Хутчэй у аснове тэкстаў ляжаць гісторыі, якія сапраўды ўражваюць ідэяй, сюжэтам, персанажамі. Так, у аснову песьні “White Horror” лёг адзін зь сюжэтаў кнігі Джорджа Марціна “Песьнь льду ды полымя”, а песьні “Dark Prophecy” – гісторыя з камп’ютэрнай гульні Disciples.

Ці адчуваеш ты, што займаеш пэўную нішу і робіш то, чаго дагэтуль не было на беларускай сцэне?

Не. Не было мэты зрабіць нешта новае, арыгінальнае, чаго не было на нашай сцэне. Litvintroll граюць самы звычайны фолк, ідэя старая як сьвет. Але! Дастаткова паслухаць запісы, убачыць іх на сцэне, каб зразумець: гэтыя хлопцы – прафесіяналы. Іх ведае паўкраіны як мінімум. Хіба яны зрабілі тое, чаго не было на беларускай сцэне? Няма ж нічога дрэннага ў тым, каб зрабіць тое ж самае, што і сотня іншых гуртоў, галоўнае рабіць гэта якасна. Палова сьвету, да прыкладу, грае класічны мдм, і што цяпер? Гвалтоўна рабіць свой матэрыял не такім, як ва ўсіх, хоць гэта атрымаецца горш? Які ў гэтым сэнс? У пагоні за арыгінальнасьцю ідэі можа моцна пацярпець якасьць яе рэалізацыі.

Колькі часу спатрэбілася на сачыненьне матэрыялу і яго запіс?

Насамрэч ня так шмат, болей было выдаткавана на тое, каб прыйсьці менавіта да такога матэрыялу. Некаторыя рыфы былі прыдуманы гады чатыры таму. Потым складаліся цэлыя песьні пэўнага мдм стылю. Потым матэрыял сыходзіў у бок вікінгу. Але літаральна паўгады-год таму зьявілася першая песьня менавіта ў тым выглядзе, як яе можна пачуць на альбоме. Паўгады таму была запісаная першая песьня, проста каб пачуць, як гэта будзе гучаць. Думак пра альбом тады яшчэ не было. Песьня загучала як трэба. Тады і закіпела праца над аранжыроўкамі, тэкстамі і запісам. Апошні радок тэксту быў запісаны ў пачатку лютага, апошняя нота – у канцы лютага, а зьвядзеньне было скончана на мінулым тыдні.

Дзе адбываўся запіс і зьвядзеньне?

Усё было зроблена на новай студыі майго добрага сябра – BR Studio, якая толькі набірае абароты.

Якія далейшыя планы?

Ня хочацца ісьці шляхам маладых, нявопытных гуртоў, якія склаўшы тры песьні, запісаўшы адно дэма, пачынаюць ірвацца граць чорт ведае на якіх салянках, перад трыма мясцовымі алкаголікамі пад сцэнай, якім увогуле пофігу, што ты там граеш. А потым нехта будзе зьдзіўляцца, чаму разьвіцьцё гурта стаіць на месцы.

Галоўнай мэтай ёсьць набраць мэтавую аўдыторыю, якая будзе ведаць гурт, ведаць матэрыял, каму гэты матэрыял будзе падабацца. У далёкай будучыні, граючы на канцэрце, хочацца бачыць людзей, няхай іх будзе няшмат, але якія будуць ведаць хто ты, што ты граеш, якія прыйшлі пачуць ужывую тое, з чым знаёмыя не па чутках. Таму галоўнае прасоўваць матэрыял “у масы”.

Якія гурты нашае сцэны бачыш духоўна і стылістычна блізкімі?

Па-мойму, у нас ёсьць толькі адзін гурт падобнай стылістыкі – Forodwaith.

І ў разрэзе сваёй творчасьці ды ўвогуле – якія твае думкі наконт перспектываў цяжкае музыкі ў Беларусі?

Наконт гэтага нічога гаварыць ня буду. Тут трэба шмат думаць і мацюкацца.

Што ж, пажадаем посьпехаў Зьміцеру зь ягоным праектам. І выражаем спадзеў, што яшчэ не аднойчы пачуем і ўбачым Alfar у якасьці гурта, якім беларуская метал-сцэна можа ганарыцца.

Тэкст: Ян Мачульскі

Паслухаць цалкам альбом Alfar — «Across The Northern Storms» можна на афіцыйнай старонцы ALFAR.

2 каментара

avatar
Няма ж нічога дрэннага ў тым, каб зрабіць тое ж самае, што і сотня іншых гуртоў, галоўнае рабіць гэта якасна. Палова сьвету, да прыкладу, грае класічны мдм, і што цяпер? Гвалтоўна рабіць свой матэрыял не такім, як ва ўсіх, хоць гэта атрымаецца горш? Які ў гэтым сэнс? У пагоні за арыгінальнасьцю ідэі можа моцна пацярпець якасьць яе рэалізацыі.

Цалкам згодны!
avatar
Падпісвайцесь на ALFAR укантакце:
vk.com/alfar_band
Каб пакінуць каментар