avatar

Асаблівасці нацыяналізацыі творчасці.
Апублікавана у Пясочніца

Назіраючы за тэндэнцыяй набліжэння і ўзбагачэння сучаснай беларускай культуры сродкамі этнічнай я маю некалькі думак на гэты конт, якія можна лёгка практычна выкарыстоўваць для ўніфікацыі свайго гурта:

  1. Далучэнне элементаў народнай музыкі робіць гучанне ўнікальным, але ёсць свае моманты — большасць абірае толькі дуду, што па першае не застаўляе ніякага іншага адчування акрамя таго, што музыка з-за яе адной адразу ператвараецца ў фольк.
    Несумленна забыліся на ліру, цымбалы, шматлікія варыяцыі духавых інструмэнтаў, нават на габрэйскую скрыпачку.
    Лічыце што гэта проста жалоба аб тым што «беларусаў крыўдзяць»? Дык не, гэта падказка як проста і без шматлікіх укладанняў прыдаць гучанну гурта асаблівае, яшчэ нідзе не засвечанае адценне — дастаткова проста выкарыстаць незадзейсненыя інструмэнты ў новым для іх накірунку, часам нават лепш выкарыстоўваючы электрычнасць (хто чуў электрагуслі — той мяне зразумее).
  2. Гучанне беларускай мовы як інструмэнта, сваеасаблівага і не падобнага да іншых, а таксама не забываемся што мова — другая ў свеце па мілагучнасці.
    Гэты пункт звязаны з шэрагам турбот: а) граматныя тэксты, б) вакаліст які добра валодае мовай, в) падгонка гучання слова да сумяшчальнасці з музыкай, неабходна свежая плыня эксперыментаў не толькі са значэннем тэкстаў, але і з іх гучаннем.
  3. Беларуская клясічная паэзія. Выкарыстанне ўжо гатовых файных тэкстаў, сумяшчаючы аўтарскія правы і папулярызацыю культуры.
    4. На прыкладзе «Белай яблыні грому» — праекта Лявона Вольскага мы бачым што зрабіць з Беларускіх клясікаў добры «хэві-метал» магчыма, і выходзіць вельмі файна. Калі звярнуцца да не ўсеагульна вядомых паэтаў — прастора для выкарыстання проста неаб'емная.Таксама гэта шлях да таго, каб прыстасавацца да мерапрыемстваў прысвечаных беларускай культуры, знайсці яшчэ адзін шлях папулярызацыі сваёй творчасці і цяжкай музыкі ў масы.


Гэта першая партыя парад якія маю казаць вам, шаноўныя сябры.
наступны допіс будзе, мабыць, пра культурніцкія праекты ў нас і за мяжой праз якія было б варта прабівацца, альбо пра візуалізацыю сваіх выступленняў, стварэнне каларытнага эпатажу на сцэне.

*Прашу па магчымасці рэдагаваць мяне пры занясенні допісу не ў тую секцыю сайта.
цымбалыліра

5 каментароў

avatar
Дзякуй за артыкул, адразу ўспомніў «Глабальны Метал» (другая частка знакамітай дакументалкі «Падарожжа металіста»). Аповяд канадскага антраполага Сэма Данна пра тое, як ён ездзіў па ўсім свеце і раптам зразумеў, што цікавай рысай металу з'яўляецца тое, што ў «кожнай нацыі ён свой». І гэта сапраўды выдатна. Метал аб'ядноўвае людзей, аднак захоўвае індывідуальнасць культуры кожнага. І гаворка тут ідзе не толькі пра фольк. Напрыклад беларускую паэзію паспяхова можна спалучаць з індастрыялам. Не кажучы ўжо пра такія накірункі як дез-метал, або павер-метал якія можна злучыць наогул з усім чым заўгодна.

*Прашу па магчымасці рэдагаваць мяне пры занясенні допісу не ў тую секцыю сайта.
Можаш стварыць свой блог: напісаць -> Стварыць блог
avatar
недзе з месяц таму да нас прыяжджаў студэнт Швэдскі, па магчымасці браў інтэрвью ў нашае музыкаў. Большасць сталых музык амаль у кожным інтэрвью прыходзілі да высновы што «зрабіцца ўнікальным атрымоўваецца толькі калі нешта нашае развіваем, падтрымліваем», і ён быў здзіўлены, бо ў іх існуе маладзёвая суполка якая унутры самой сябе існуе і выдатна жыве за кошт ангельскай мовы, Швэдскую выкарыстоўваюць даволе зрэдку. І пасля падарожжа да нас абяцаў нешта і на роднай мове напісаць ))

Блог — зараз ствараю) дзякуй мо, бо раней адказвала што не маю правоў на гэта.)
avatar
недзе з месяц таму да нас прыяжджаў студэнт Швэдскі, па магчымасці браў інтэрвью ў нашае музыкаў. Большасць сталых музык амаль у кожным інтэрвью прыходзілі да высновы што «зрабіцца ўнікальным атрымоўваецца толькі калі нешта нашае развіваем, падтрымліваем», і ён быў здзіўлены, бо ў іх існуе маладзёвая суполка якая унутры самой сябе існуе і выдатна жыве за кошт ангельскай мовы, Швэдскую выкарыстоўваюць даволе зрэдку. І пасля падарожжа да нас абяцаў нешта і на роднай мове напісаць ))
Думка не новая, прыходзяць да яе з розных бакоў розныя людзі нават без знешняга ўдзелу, але ж я лічу трэба стымуляваць маладыя гурты на выкарыстанне дадзеных «корак», каб узбагаціць малую сцэну нашую)

Блог — зараз ствараю) дзякуй мо, бо раней адказвала што не маю правоў на гэта.)

п.с. узгадаў, а не «успомніў», аповЕд, замест «ездзіў» лепш выкарыстаць — вандраваў.
будзьма Беларусамі :)
avatar
«Дык не, гэта падказка як проста і без шматлікіх укладанняў прыдаць гучанну гурта асаблівае, яшчэ нідзе не засвечанае адценне — дастаткова проста выкарыстаць незадзейсненыя інструмэнты ў новым для іх накірунку»

Гэтая змена тычыцца знешняга боку музыкі, а не сутнасці. Сутнасць музыкі — ноты, лады, рытмічныя малюнкі, пабудова кампазіцыі.
Зварот да нацыянальных музычных прынцыпаў — куды больш грунтоўная нацыяналізацыя, гэтым таксама трэба займацца. Вялікіх укладанняў гэта таксама не патрабуе.
Бо граць звычайныя мадэрновыя песні, замяніўшы якісь інструмент на цымбалы — гэта тое самае, што прымусіць супрацоўнікаў Макдональдса размаўляць па-беларуску, пакінуўшы некранутым усё астатняе.
avatar
чамусь не дайшоў мой папярэдні адказ да гэтай нататкі.

сутнасць не чапаю. без як няма сэнсу і маркетынг далучаць — мы ж з вамі не прадвіжэннем questpistols займацца плануем.
Без сутнасці ня мае сэнсу прабівацца, і мы ўсе ведаем як цяжка прабівацца сярод масы талентаў і безталенавітых.

Гэта адна з шматлікіх магчымых падказак што далучаць да гучання, як займець свой запамінальны момант.
Лічы гэта маркеталагічным прыдаткам, ды не інструмэнтам-панацэяй.

пра выкарыстанне аўтэнтыкі дакументальна-музычнай хацеў напісаць пазней, але неяк рукі адыйшлі на іншыя справы.
калі цікава — можна дарэчы сабрацца ды даслаць каго ў архіў Віленскі ды Варшаўскі, у каго Шэнген ёсць, каб адсканавалі матэрыялы архіўныя вывезеныя. Ніхто туды не пусціць скажаце? А вось ведаем шляхі. Праз фонд можам аформіць чалавека як навукоўца-даследвальніка які для прац фонда ў архіў павінен патрапіць. Калі цікавая тэма — дасылай лісты на фарпошту.
Каб пакінуць каментар