Cradle of Filth+Xandria
Апублікавана
у
Рэпартажы
91 Фота
Вось і адгрымеў другі канцэрт Cradle of Filth у Менску. Як заўважыў адзін хлопец у сустрэчы канцэрту – выступ атрымаўся своеасаблівым вяртаньнем у школьныя часіны. Калі і ўспрымалася музыка Cradle of Filth зусім інакш (і гэта зусім ня значыць, што зараз песьні не прабіралі да мурашак), і сам выступ гурта ў Беларусі здаваўся нечым недасягальным і нерэальным. Але час ідзе і, глядзі ты, брытанскія музыкі завіталі ў Беларусь ужо ў другі раз. Палову разу, якая была ў далёкім 2009 годзе, у лік не бярэм. Калі выступ у 2012 быў сольны (арганізатары не рызыкавалі везьці сюды сатураўцаў Cradle of Filth – Rotting Christ і God Seed), то зараз кампанію ва ўсім туры брытанцам складалі госьці зь Нямеччыны Xandria.
Xandria ўжо выступалі ў Менску ў зьвязцы з Арконай у 2013 годзе, і запомніўся той канцэрт як выдатнымі шоў ад выступоўцаў, так і ніякай наведвальнасьцю з боку публікі. Ад музыкаў Арконы тады яшчэ чуліся заявы, маўляў, пры такіх раскладах мы да вас у наступны раз прыедзем ня хутка. І сапраўды, у Менску больш пакуль ня гралі. Для Xandria жа ўсё прайшло відавочна нармалёва, таму музыкі, на гэты раз з новай вакалісткай Дыянай, у другі раз прыехалі падрасхістаць Рэпаблік. Атрымалася крута. Гурт жывенька кантактаваў з залай, Дыяна лётала з боку ў бок сцэны, і кожнае яе зьяўленьне сустракалася гучнымі авацыямі. Я далёка не фанат такой музыкі, але ведаю, што шмат хто прыйшоў адмыслова паглядзець выступ Xandria, і думаю, што сышлі яны задаволеныя. Адзначу прыгожаеўбраньне Дыяны – сукеначка з мімімі чарапушкамі на плячах.
Далей марудна пацягнуліся хвіліны наладкі Cradle of Filth. Гледачы ў прадчуваньні перабіралі ўлюбёныя песьні гурта (а мяркуючы па апошнім сэтам, алдовых хітоў мы павінныя былі пачуць нямала) і рабілі свае прагнозы. Асабіста для мяне прагнозы амаль спраўдзіліся: дадаць бы яшчэ “Cthulhu Dawn”, і радасьці не было б мяжы.
Cradle of Filth зьявіліся на сцэне раптоўна. Адзін за адным спачатку гітарысты з драмерам, а потым і Дані ў манументальна клёвым прыкідзе. І яго грым! Каго, як і мяне, раз’юшваў ягоны грым на апошніх фотасэтах – будзьце спакойныя, на менскім выступе ўсё было як у старыя добрыя. Кулямі музыкі раздавалі “Heaven Torn Asunder”, “Cruelty Brought Thee Orchids”, “Blackest Magick in Practice”. Чацьвёртай пад зачаравальнае інтра – “Lord Abortion” з топавага альбому “Midian” (а яшчэ зь яго ж была “Her Ghost in the Fog”!). Людзі на танцпляцы вар’яцелі. На гэтым канцэрце пад сцэнай не было агароджы, таму ўжо на трэцяй песьні паляцелі стэйдждайверы. Хто яго ведае, як да таго ставіліся музыкі (новы гітарыст Rich Shaw пасьля на фейсбуку адзываўся пра іх “факін інсэйн”), але хлопцу са стафа гурта гэта дакладна не падабалася, і ён як мог замінаў скакунам.
Такі ж дзікі быў і слэм, зь першага жа трэку. Як заўсёды, заўсёднікі такіх дзьвіжух, хлопцы бяз маек, вылазячы са слэму пэцкалі сваімі мокрымі тулавамі ўсіх на сваім шляху, хістаючыся з боку ў бок. Ня трэба так, а? Гурт жа працягваў раздаваць са сцэны: “Gilded Cunt”, “Nymphetamine (Fix)” (не скажу, што мне дужа спадабалася версія ў выкананьні новай клавішніцы Lindsay Schoolcraft), класічную “From the Cradle to Enslave” і “Born in a Burial Gown” на закуску. Што Дані, што астатнія музыкі адтапырваліся з маладзецкім запалам разам са сваімі фанатамі: першы горад у туры, моцаў шмат, тым больш, калі цябе гэтак падтрымліваюць. Увесь канцэрт Rich Shaw у перапынках паміж гітарнай гульнёй біў сябе па галаве – спадзяюся, астатнія канцэрты ў туры ён дайграе ў кандыцыі. Бо старт туру быў даны шалёны. Дзякуй музыкам за гэта. І хочацца верыць, што гэта не ў апошні раз. Хай сабе і давядзецца чакаць яшчэ чатыры гады.
Тэкст: Ігар Богуш
Фота: Аляксей Базарнаў
Xandria ўжо выступалі ў Менску ў зьвязцы з Арконай у 2013 годзе, і запомніўся той канцэрт як выдатнымі шоў ад выступоўцаў, так і ніякай наведвальнасьцю з боку публікі. Ад музыкаў Арконы тады яшчэ чуліся заявы, маўляў, пры такіх раскладах мы да вас у наступны раз прыедзем ня хутка. І сапраўды, у Менску больш пакуль ня гралі. Для Xandria жа ўсё прайшло відавочна нармалёва, таму музыкі, на гэты раз з новай вакалісткай Дыянай, у другі раз прыехалі падрасхістаць Рэпаблік. Атрымалася крута. Гурт жывенька кантактаваў з залай, Дыяна лётала з боку ў бок сцэны, і кожнае яе зьяўленьне сустракалася гучнымі авацыямі. Я далёка не фанат такой музыкі, але ведаю, што шмат хто прыйшоў адмыслова паглядзець выступ Xandria, і думаю, што сышлі яны задаволеныя. Адзначу прыгожаеўбраньне Дыяны – сукеначка з мімімі чарапушкамі на плячах.
Далей марудна пацягнуліся хвіліны наладкі Cradle of Filth. Гледачы ў прадчуваньні перабіралі ўлюбёныя песьні гурта (а мяркуючы па апошнім сэтам, алдовых хітоў мы павінныя былі пачуць нямала) і рабілі свае прагнозы. Асабіста для мяне прагнозы амаль спраўдзіліся: дадаць бы яшчэ “Cthulhu Dawn”, і радасьці не было б мяжы.
Cradle of Filth зьявіліся на сцэне раптоўна. Адзін за адным спачатку гітарысты з драмерам, а потым і Дані ў манументальна клёвым прыкідзе. І яго грым! Каго, як і мяне, раз’юшваў ягоны грым на апошніх фотасэтах – будзьце спакойныя, на менскім выступе ўсё было як у старыя добрыя. Кулямі музыкі раздавалі “Heaven Torn Asunder”, “Cruelty Brought Thee Orchids”, “Blackest Magick in Practice”. Чацьвёртай пад зачаравальнае інтра – “Lord Abortion” з топавага альбому “Midian” (а яшчэ зь яго ж была “Her Ghost in the Fog”!). Людзі на танцпляцы вар’яцелі. На гэтым канцэрце пад сцэнай не было агароджы, таму ўжо на трэцяй песьні паляцелі стэйдждайверы. Хто яго ведае, як да таго ставіліся музыкі (новы гітарыст Rich Shaw пасьля на фейсбуку адзываўся пра іх “факін інсэйн”), але хлопцу са стафа гурта гэта дакладна не падабалася, і ён як мог замінаў скакунам.
Такі ж дзікі быў і слэм, зь першага жа трэку. Як заўсёды, заўсёднікі такіх дзьвіжух, хлопцы бяз маек, вылазячы са слэму пэцкалі сваімі мокрымі тулавамі ўсіх на сваім шляху, хістаючыся з боку ў бок. Ня трэба так, а? Гурт жа працягваў раздаваць са сцэны: “Gilded Cunt”, “Nymphetamine (Fix)” (не скажу, што мне дужа спадабалася версія ў выкананьні новай клавішніцы Lindsay Schoolcraft), класічную “From the Cradle to Enslave” і “Born in a Burial Gown” на закуску. Што Дані, што астатнія музыкі адтапырваліся з маладзецкім запалам разам са сваімі фанатамі: першы горад у туры, моцаў шмат, тым больш, калі цябе гэтак падтрымліваюць. Увесь канцэрт Rich Shaw у перапынках паміж гітарнай гульнёй біў сябе па галаве – спадзяюся, астатнія канцэрты ў туры ён дайграе ў кандыцыі. Бо старт туру быў даны шалёны. Дзякуй музыкам за гэта. І хочацца верыць, што гэта не ў апошні раз. Хай сабе і давядзецца чакаць яшчэ чатыры гады.
Тэкст: Ігар Богуш
Фота: Аляксей Базарнаў
0 каментароў