Minsk Tattoo Fest 2014
Апублікавана
у
Рэпартажы
71 Фота
Нягледзячы на тое, што на працягу вечару на танцпляцы было, мякка кажучы, прасторна, “Тату-фэст 2014”, што адбыўся ў мінулую нядзелю ў клубе Re:Public, пакінуў масу прыемных уражаньняў і ўзьняў настрой нечаканымі сюрпрызамі на ўвесь тыдзень. Не было атмасферы велізарнага шматлюднага фестывалю – было пачуцьцё, што апынуўся на ўтульнай сустрэчы старых знаёмых, ды ў дадатак напаткаў разнастайных аматараў і майстроў тату-культуры і наведаў выдатны канцэрт.
Нагадаю, што падобны тату-фестываль Алесь Таболіч ладзіць ужо другі год, але на гэты раз ён набыў у большай ступені музычна-канцэртны, чым выстаўна-конкурсны фармат. Для моладзі, што цікавіцца выключна забіваньнем сябе з ног да галавы татуіроўкамі, шчыра кажучы, было няшмат атракцый, але вось меламанаў гэтым вечарам чакала сапраўднае сьвята. Паколькі вашая пакорная слуга перыядычна дамаўляецца, але ўсё ня можа дайсьці да Таболіча па татуху ажно зь 2010 году, – імкненьне набіць штосьці мяне ўжо крыху адпусьціла, таму, відавочна, я з большым энтузіязмам ішла паглядзець канцэртную праграму. Але пастараюся не абысьці ўвагай аніякія аспекты фестывалю, распавяду кароценька пра ўсё.
Канцэрт распачаўся з выступу грайндовага гурта “Сама дабрата” (Somado Brata / Sama Dobrota), не заяўленага ў першапачатковай афішы. Сьмешныя рознакаляровыя строі, незвычайны канцэпт, пазітыўная музыка – хоць гурт і не шырокавядомы, але публіцы вельмі спадабалася гэтая раптоўная шалёнасьць.
Наступнымі выйшлі на сцэну Zatochka – панк/хардкор каманда з Магілёва. Вясёлыя, угарныя хлапцы, што нясуць слухачам праз сваю музыку патокі драйву і адрэналіну. На мой погляд, іх выступ быў недаацэнены аматарамі паскакаць ды паслэміць, бо для гэтай мэты песьні Zatochka – тое, што доктар прапісаў!
Затым гледачы пабачылі выступ выдатнага берасьцейскага гурта Terrakod, якія пасьпяхова спалучаюць у сваёй творчасьці сучаснае альтэрнатыўнае гучаньне і фолк-традыцыі. Галасы музыкаў у жывым гучаньні сапраўды ўражваюць! Вакалістка трымала мікрафон адно што не ў паўметры ад сябе, але яе моцны, добра пастаўлены голас нязьменна гучна прарываўся скрозь гітарныя рыфы. Узялі і якасна адыгралі, падабаецца.
Пасьля на сцэне зьявіўся знакаміты арт-альтэрнатыўны гурт Naka, які ўжо амаль дзесяць гадоў радуе прыхільнікаў творчасьцю рознай ступені цяжкасьці. У музычным плане ён ня дужа пасаваў да фармату мерапрыемства, але, дзякуючы татуяваным удзельнікам гурта, падыходзіў па стылі. Дый зрэшты – у вакалісткі Насты Шпакоўскай учора быў дзень нараджэньня, сьвята, якім яна вырашыла шчыра падзяліцца з наведвальнікамі “Тату-фэста”. Народу на танцпляцы дадалося, падцягнуліся прыхільнікі Naka і жадаючыя павіншаваць вакалістку. Акрамя гэтага, на фестывалі адбыўся дэбют новага бубнача гурта. І што б вы думалі – гэта нечакана па сумяшчальніцтву ўдарнік гурта Irdorath Валера! Кажа, запрасілі і пагадзіўся для разнастайнасьці і пашырэньня творчых гарызонтаў. А па заканчэньні выступу Наста Шпакоўская і ко. селі ў белы лімузін і зьехалі ў заход… Бяссэнсоўна, але эфектна, тут не паспрачаешся.
Далей гледачоў чакаў выступ менскага хардкор/груў гурта Versus7, і насамрэч, гэта была першая каманда, якая здолела нарэшце запаліць публіку. Народ панясло ў слэм, вакаліст саскочыў са сцэны, скакаў і адрываўся разам з захопленымі прыхільнікамі. Наогул, адметнай рысай “Тату-фэста 2014” стала вельмі блізкая камунікацыя музыкаў і фанатаў: удзельнікі гуртоў запроста спускаліся ў залу, гралі ў акружэньні гледачоў і дружна трэсьлі хаерам разам з усімі.
Наступным граў альтэрнатыў-метал гурт Clan, і я была ізноўку-такі прыемна зьдзіўлена. Ня толькі тым, што вакаліст гурта яшчэ й пасьпяваў адвязна граць на ўдарных, а вельмі моцнай падачай і магутнай энергетыкай іх музыкі, хвалямі якой проста дах зносіла. Такім хлапцам па маштабе творчасьці ў самы раз опэн-эйры і вялікія пляцоўкі, наведвальнікі фэста зразумеюць мае захопленыя эмоцыі.
Працягвалі канцэрт музыкі “брутал-дэз-трэш” рэчыцкага гурта, старэйшай зь беларускіх дэз-метал каманд, Evthanazia A.D. Ну што сказаць, здаецца, адыгралі бадзёра і якасна, сьпявалі новыя песьні, задаволены народ падтрымліваў. Але ад розных людзей там-сям чамусьці чулася, што Evthanazia ўжо ня тая, і ў новых кампазіцыях пераважае электроншчына, а не старое добрае дэзавае гучаньне…
Затым на сцэну выйшлі грайндкоршчыкі Exegutor. Вакаліст гурта Сяржук, здаецца, быў расчараваны невялікай колькасьцю народу на танцпляцы, але нязьменна ўключыў сапраўднага франтмэна: эфектна трос хаерам, шалёна скакаў, выплёскваў моцную мужыцкую энергію і неверагодным голасам даводзіў да небясьпечна высокай канцэнтрацыю брутальшчыны на квадратны метр клубу. Празь некалькі кампазіцый да Exegutor далучыўся вядомы музыка і шоўмэн Аляксандр Памідораў, які разам з гуртом упершыню выканаў нядаўна запісаную аднайменную песьню пра беларускага нацыянальнага супергероя-выпівоху Латругу, якая, прынамсі, мяркуючы па сьведках з прастораў інтэрнэту, зайшла публіцы на “ўра”.
А пасьля я нарэшце дачакалася. Крывіць душой ня буду: больш за ўсіх асабіста я хацела пабачыць фолк-металёвы гурт Folcore. Справа ў тым, што хлапцы ня песьцяць прыхільнікаў ні студыйнымі запісамі (у інтэрнэце можна адшукаць адзіны трэк – “Да зорак шлях”), ні канцэртнымі выступамі (іх першы і дагэтуль адзіны да “Тату-фэста” выступ адбыўся на фестывалі “Купальскае Кола 2014” ажно ў чэрвені). Але пачутае і пабачанае падчас дэбюту Folcore уразіла ў найвышэйшай ступені і дазваляе мне сёньня ў рамках маёй музычнай кампетэнтнасьці называць гэты гурт адной з найлепшых каманд сучаснай беларускай цяжкой сцэны. Таму аніяк нельга было грэбаваць шансам пабачыць ізноўку жывы выступ Folcore. За некалькі кампазіцый, што пасьпеў адыграць гурт, на танцпляцы сабралася і адрывалася найбольшая за ўвесь вечар колькасьць народу. Вакаліст Павал пасьпеў прабегчы паў-Re:Public’а, парваў струну ў выніку жартоўнай гітарнай барацьбы з басістам Аляксандрам, а пасьля яны абодва валілі ў натоўпе ўдзячных прыхільнікаў. А па заканчэньні выступу на сцэне ўздымаліся стаканы з шампанскім і гучалі віншаваньні ў гонар бубнача гурта Аляксандра, якога “фалькораўцы” пасьпяхова ажанілі ў мінулую пятніцу.
Ну і нарэшце закрываў канцэртную праграму тату-фестывалю, натуральна, знакаміты фолк пэган метал гурт Znich. Але тут нас чакаў сапраўдны сюрпрыз: павітаць нязьменнага лідара гурта і арганізатара “Тату-фэста 2014” Алеся Таболіча на сцэну выйшаў вакаліст гурта Litvintroll, бубнач і дудар гурта “Стары Ольса”, шаноўны госьць мерапрыемства Андрэй Апановіч. Крыху пазьней Апановіч разам з Таболічам імправізавана, і дарэчы, выдатна, засьпявалі бесьсьмяротны хіт Znich – “Крыжы-абярэгі”, таксама ў выкананьні гурта мы пачулі шэраг шырокавядомых кампазіцый з розных перыядаў творчасьці Znich.
Акрамя канцэртнай часткі на працягу вечара ў перапынках паміж выступамі гуртоў пазітыўны вядоўца фестывалю Віталь Зыблюк віншаваў пераможцаў конкурсу на лепшыя татуіроўкі, што ладзіўся напярэдадні “Тату-фэста” на прасторах інтэрнэту. У выніку ганаровыя дыпломы атрымалі шматлікія разнастайныя музыкі: сьпявачка Руся з гурта Shuma, Зьміцер Demian Баравы (Nightside Glance), Арцём Dave Рудкоўскі (VerSus7), Зьміцер Афанасенка (Amaroka), Сяргей Мiхалок (Brutto), Аляксандр Памiдораў, Макс (Zatochka) і, канешне, сам арганізатар фестывалю, вядомы тату-майстар Алесь Таболіч. Некаторыя з музыкаў, што прысутнічалі на фестывалі, асабіста выйшлі на сцэну, каб падзякаваць арганізатарам мерапрыемства.
Акрамя гэтага, бліжэй да заканчэньня вечару Віталь Зыблюк разам з Алесем Таболічам абвясьцілі імправізаваны конкурс на лепшыя татуіроўкі сярод дзяўчат-наведвальніц фестывалю. На сцэну набеглі рознага калібру тату-дзівы, рвалі калготы, агалялі ногі, задзіралі цішоткі – карацей, хлапцам пад сцэнай неверагодна пашчасьціла. Пасьля гледачы апладысментамі, а Таболіч – прафесійным поглядам, абіралі пераможцу – дзяўчыну, багатую на найпрыгажэйшыя выяўкі. Але ў выніку ўзнагародзілі ўсіх, бо насамрэч тату ў любым праяўленьні і памеры варта ўхвалы.
Ня ведаю, якія водгукі пакіне наконт тату-фэста шаноўнае спадарства, але са свайго боку магу сказаць – прынамсі падчас выступу апошніх гуртоў адарвалася па поўнай праграме. Калі яшчэ ў каго будзе шанс паскакаць разам зь вядомымі музыкамі на вольным танцпляцы вялікага клубу? Разумею, што арганізатарам і ўдзельнікам фестывалю больш спадабалася б, калі б зала была забітая і чарга па квіткі цягнулася б да метро Кунцаўшчына. Але гэтым вечарам, як справядліва адзначыў вакаліст Exegutоr, пашансавала толькі абраным. За кошт невялікай колькасьці народу наведвальнікі насалодзіліся амаль заўжды выдатным гукам, адсутнасьцю дакучлівага натоўпу і наогул – пачуцьцём, што гэтая імпрэза ладзілася для кожнага зь іх у асабістым парадку. Таму дзякуй усім, хто прыклаў руку да арганізацыі “Тату-фэста 2014”, таленавітым гуртам, што радавалі нас сваёй выдатнай творчасьцю, і нястомнай моладзі, што, нягледзячы на вечар нядзелі, засталася тусіць на канцэрце і падтрымліваць улюбёных выканаўцаў да канца. Мятал і тату ў кожную хату!
Тэкст: Насьця Quende
Фота: Саша Савіч (Ghost)
Нагадаю, што падобны тату-фестываль Алесь Таболіч ладзіць ужо другі год, але на гэты раз ён набыў у большай ступені музычна-канцэртны, чым выстаўна-конкурсны фармат. Для моладзі, што цікавіцца выключна забіваньнем сябе з ног да галавы татуіроўкамі, шчыра кажучы, было няшмат атракцый, але вось меламанаў гэтым вечарам чакала сапраўднае сьвята. Паколькі вашая пакорная слуга перыядычна дамаўляецца, але ўсё ня можа дайсьці да Таболіча па татуху ажно зь 2010 году, – імкненьне набіць штосьці мяне ўжо крыху адпусьціла, таму, відавочна, я з большым энтузіязмам ішла паглядзець канцэртную праграму. Але пастараюся не абысьці ўвагай аніякія аспекты фестывалю, распавяду кароценька пра ўсё.
Канцэрт распачаўся з выступу грайндовага гурта “Сама дабрата” (Somado Brata / Sama Dobrota), не заяўленага ў першапачатковай афішы. Сьмешныя рознакаляровыя строі, незвычайны канцэпт, пазітыўная музыка – хоць гурт і не шырокавядомы, але публіцы вельмі спадабалася гэтая раптоўная шалёнасьць.
Наступнымі выйшлі на сцэну Zatochka – панк/хардкор каманда з Магілёва. Вясёлыя, угарныя хлапцы, што нясуць слухачам праз сваю музыку патокі драйву і адрэналіну. На мой погляд, іх выступ быў недаацэнены аматарамі паскакаць ды паслэміць, бо для гэтай мэты песьні Zatochka – тое, што доктар прапісаў!
Затым гледачы пабачылі выступ выдатнага берасьцейскага гурта Terrakod, якія пасьпяхова спалучаюць у сваёй творчасьці сучаснае альтэрнатыўнае гучаньне і фолк-традыцыі. Галасы музыкаў у жывым гучаньні сапраўды ўражваюць! Вакалістка трымала мікрафон адно што не ў паўметры ад сябе, але яе моцны, добра пастаўлены голас нязьменна гучна прарываўся скрозь гітарныя рыфы. Узялі і якасна адыгралі, падабаецца.
Пасьля на сцэне зьявіўся знакаміты арт-альтэрнатыўны гурт Naka, які ўжо амаль дзесяць гадоў радуе прыхільнікаў творчасьцю рознай ступені цяжкасьці. У музычным плане ён ня дужа пасаваў да фармату мерапрыемства, але, дзякуючы татуяваным удзельнікам гурта, падыходзіў па стылі. Дый зрэшты – у вакалісткі Насты Шпакоўскай учора быў дзень нараджэньня, сьвята, якім яна вырашыла шчыра падзяліцца з наведвальнікамі “Тату-фэста”. Народу на танцпляцы дадалося, падцягнуліся прыхільнікі Naka і жадаючыя павіншаваць вакалістку. Акрамя гэтага, на фестывалі адбыўся дэбют новага бубнача гурта. І што б вы думалі – гэта нечакана па сумяшчальніцтву ўдарнік гурта Irdorath Валера! Кажа, запрасілі і пагадзіўся для разнастайнасьці і пашырэньня творчых гарызонтаў. А па заканчэньні выступу Наста Шпакоўская і ко. селі ў белы лімузін і зьехалі ў заход… Бяссэнсоўна, але эфектна, тут не паспрачаешся.
Далей гледачоў чакаў выступ менскага хардкор/груў гурта Versus7, і насамрэч, гэта была першая каманда, якая здолела нарэшце запаліць публіку. Народ панясло ў слэм, вакаліст саскочыў са сцэны, скакаў і адрываўся разам з захопленымі прыхільнікамі. Наогул, адметнай рысай “Тату-фэста 2014” стала вельмі блізкая камунікацыя музыкаў і фанатаў: удзельнікі гуртоў запроста спускаліся ў залу, гралі ў акружэньні гледачоў і дружна трэсьлі хаерам разам з усімі.
Наступным граў альтэрнатыў-метал гурт Clan, і я была ізноўку-такі прыемна зьдзіўлена. Ня толькі тым, што вакаліст гурта яшчэ й пасьпяваў адвязна граць на ўдарных, а вельмі моцнай падачай і магутнай энергетыкай іх музыкі, хвалямі якой проста дах зносіла. Такім хлапцам па маштабе творчасьці ў самы раз опэн-эйры і вялікія пляцоўкі, наведвальнікі фэста зразумеюць мае захопленыя эмоцыі.
Працягвалі канцэрт музыкі “брутал-дэз-трэш” рэчыцкага гурта, старэйшай зь беларускіх дэз-метал каманд, Evthanazia A.D. Ну што сказаць, здаецца, адыгралі бадзёра і якасна, сьпявалі новыя песьні, задаволены народ падтрымліваў. Але ад розных людзей там-сям чамусьці чулася, што Evthanazia ўжо ня тая, і ў новых кампазіцыях пераважае электроншчына, а не старое добрае дэзавае гучаньне…
Затым на сцэну выйшлі грайндкоршчыкі Exegutor. Вакаліст гурта Сяржук, здаецца, быў расчараваны невялікай колькасьцю народу на танцпляцы, але нязьменна ўключыў сапраўднага франтмэна: эфектна трос хаерам, шалёна скакаў, выплёскваў моцную мужыцкую энергію і неверагодным голасам даводзіў да небясьпечна высокай канцэнтрацыю брутальшчыны на квадратны метр клубу. Празь некалькі кампазіцый да Exegutor далучыўся вядомы музыка і шоўмэн Аляксандр Памідораў, які разам з гуртом упершыню выканаў нядаўна запісаную аднайменную песьню пра беларускага нацыянальнага супергероя-выпівоху Латругу, якая, прынамсі, мяркуючы па сьведках з прастораў інтэрнэту, зайшла публіцы на “ўра”.
А пасьля я нарэшце дачакалася. Крывіць душой ня буду: больш за ўсіх асабіста я хацела пабачыць фолк-металёвы гурт Folcore. Справа ў тым, што хлапцы ня песьцяць прыхільнікаў ні студыйнымі запісамі (у інтэрнэце можна адшукаць адзіны трэк – “Да зорак шлях”), ні канцэртнымі выступамі (іх першы і дагэтуль адзіны да “Тату-фэста” выступ адбыўся на фестывалі “Купальскае Кола 2014” ажно ў чэрвені). Але пачутае і пабачанае падчас дэбюту Folcore уразіла ў найвышэйшай ступені і дазваляе мне сёньня ў рамках маёй музычнай кампетэнтнасьці называць гэты гурт адной з найлепшых каманд сучаснай беларускай цяжкой сцэны. Таму аніяк нельга было грэбаваць шансам пабачыць ізноўку жывы выступ Folcore. За некалькі кампазіцый, што пасьпеў адыграць гурт, на танцпляцы сабралася і адрывалася найбольшая за ўвесь вечар колькасьць народу. Вакаліст Павал пасьпеў прабегчы паў-Re:Public’а, парваў струну ў выніку жартоўнай гітарнай барацьбы з басістам Аляксандрам, а пасьля яны абодва валілі ў натоўпе ўдзячных прыхільнікаў. А па заканчэньні выступу на сцэне ўздымаліся стаканы з шампанскім і гучалі віншаваньні ў гонар бубнача гурта Аляксандра, якога “фалькораўцы” пасьпяхова ажанілі ў мінулую пятніцу.
Ну і нарэшце закрываў канцэртную праграму тату-фестывалю, натуральна, знакаміты фолк пэган метал гурт Znich. Але тут нас чакаў сапраўдны сюрпрыз: павітаць нязьменнага лідара гурта і арганізатара “Тату-фэста 2014” Алеся Таболіча на сцэну выйшаў вакаліст гурта Litvintroll, бубнач і дудар гурта “Стары Ольса”, шаноўны госьць мерапрыемства Андрэй Апановіч. Крыху пазьней Апановіч разам з Таболічам імправізавана, і дарэчы, выдатна, засьпявалі бесьсьмяротны хіт Znich – “Крыжы-абярэгі”, таксама ў выкананьні гурта мы пачулі шэраг шырокавядомых кампазіцый з розных перыядаў творчасьці Znich.
Акрамя канцэртнай часткі на працягу вечара ў перапынках паміж выступамі гуртоў пазітыўны вядоўца фестывалю Віталь Зыблюк віншаваў пераможцаў конкурсу на лепшыя татуіроўкі, што ладзіўся напярэдадні “Тату-фэста” на прасторах інтэрнэту. У выніку ганаровыя дыпломы атрымалі шматлікія разнастайныя музыкі: сьпявачка Руся з гурта Shuma, Зьміцер Demian Баравы (Nightside Glance), Арцём Dave Рудкоўскі (VerSus7), Зьміцер Афанасенка (Amaroka), Сяргей Мiхалок (Brutto), Аляксандр Памiдораў, Макс (Zatochka) і, канешне, сам арганізатар фестывалю, вядомы тату-майстар Алесь Таболіч. Некаторыя з музыкаў, што прысутнічалі на фестывалі, асабіста выйшлі на сцэну, каб падзякаваць арганізатарам мерапрыемства.
Акрамя гэтага, бліжэй да заканчэньня вечару Віталь Зыблюк разам з Алесем Таболічам абвясьцілі імправізаваны конкурс на лепшыя татуіроўкі сярод дзяўчат-наведвальніц фестывалю. На сцэну набеглі рознага калібру тату-дзівы, рвалі калготы, агалялі ногі, задзіралі цішоткі – карацей, хлапцам пад сцэнай неверагодна пашчасьціла. Пасьля гледачы апладысментамі, а Таболіч – прафесійным поглядам, абіралі пераможцу – дзяўчыну, багатую на найпрыгажэйшыя выяўкі. Але ў выніку ўзнагародзілі ўсіх, бо насамрэч тату ў любым праяўленьні і памеры варта ўхвалы.
Ня ведаю, якія водгукі пакіне наконт тату-фэста шаноўнае спадарства, але са свайго боку магу сказаць – прынамсі падчас выступу апошніх гуртоў адарвалася па поўнай праграме. Калі яшчэ ў каго будзе шанс паскакаць разам зь вядомымі музыкамі на вольным танцпляцы вялікага клубу? Разумею, што арганізатарам і ўдзельнікам фестывалю больш спадабалася б, калі б зала была забітая і чарга па квіткі цягнулася б да метро Кунцаўшчына. Але гэтым вечарам, як справядліва адзначыў вакаліст Exegutоr, пашансавала толькі абраным. За кошт невялікай колькасьці народу наведвальнікі насалодзіліся амаль заўжды выдатным гукам, адсутнасьцю дакучлівага натоўпу і наогул – пачуцьцём, што гэтая імпрэза ладзілася для кожнага зь іх у асабістым парадку. Таму дзякуй усім, хто прыклаў руку да арганізацыі “Тату-фэста 2014”, таленавітым гуртам, што радавалі нас сваёй выдатнай творчасьцю, і нястомнай моладзі, што, нягледзячы на вечар нядзелі, засталася тусіць на канцэрце і падтрымліваць улюбёных выканаўцаў да канца. Мятал і тату ў кожную хату!
Тэкст: Насьця Quende
Фота: Саша Савіч (Ghost)
0 каментароў